خبرگزاری فارس: خانواده شهدای کربلا تا 6 سال بعد از واقعه عاشورا مشغول نوحه و مصیبت بودند تا آنکه «عبیدالله بن زیاد» به درک واصل شد، هنگامی که مختار سر عبیدالله را برای امام سجاد(ع) فرستاد، حضرت سجده شکر به جای آورد.
کربلا گشته ز خون سنگر عشق
بوسه زینب زده بر حنجر عشق
بی سر افتاده غریبانه به خاک
پاره از تیغ ستم،پیکر عشقاهرمن دست سلیمان ببرید
از پی بردن انگشتر عشقبی کفن،تشنه جگر،خفته به خون
خسرو مقتدر کشور عشقجمله اصحاب وفادار حسین
همه سرمست و خوش از ساغر عشقشد در آن معرکه بی یار شهید
بعد هفتاد و دو تن رهبر عشقتیره شد چهره ی خورشید فلک
تا به نی دید طلوع سر عشق
غرقه به خون
ای شه غرقه به خون غرقۀ خون بین دل ما را
سوی ما بین،که به سوی تو ببینیم خدا را
تو شه کشور ایجاد و شهانند گدایت
چشم امید به سوی تو بود شاه و گدا را
ما ندیدیم به غیر از تو به میدان محبّت
کشد از سینه و بر دیده نهد تیر بلا را
آب مهریۀ زهرا و تو لب تشنه دهی جان
مصلحت بود ندانم چه در این کار قضا را
از چه کشتند تو را تشنه لب اندر لب دریا
ای لب لعل تو بخشیده حیات آب بقا را
شمر اگر خواست نشیند به روی سینۀ زارت
خنجری داشت چه می کرد دگر چکمۀ پا را
بهر انگشتری انگشت تو از بند بریدند
به که نالم ستم فرقـۀ بی شرم و حیا را
ساربان دست تو از بند جدا کرد و کبابم
زآن سیه دل که بدید از تو بسی مهر و وفا را
آن شبی را که سرت رفت به مهمانی خولی
خود ندانم چه دلی بود ز غم خیر النساء را
اگر روزی در مکانی به نام کربلا ، ۶ ماهه ی حسین(ع) تیری بر گلویش نشست ، امروز در مکانی دیگر به نام غزه ، ۶ ماهه های زیادی موشک بر روی سرشان می نشیند. چند روزیست که جمله “کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا” برایم معنا پیدا کرده؛ با تمام وجود ، عاشورایی دیگر را در محرمی دیگر و در مکانی دیگر به نام غزه احساس می کنم. مردم می گویند اگر ما در عاشورای 61 بودیم جانمان را فدای حسین بن علی(ع) می کردیم اما همان مردم هنوز درک نکرده اند که کل روزها عاشورا هست و کل سرزمین ها کربلا؛ هنوز درک نکرده اند تکرار عاشورای محرم 61 که در کربلا رخ داد، امروز ، در محرم ۱۴۳۴ در غزه در حال رخ است.
افسوس که کل حکمت عاشورا را در لباس سیاه و سینه و زنجیرزنی خلاصه کردیم؛ افسوس که تصاویر جنایات یزیدیان زمان را دیدیم و بمانند مردم کوفه سکوت اختیار کردیم. ترسم از این است که اگر مهدی فاطمه سلام الله علیها ظهور کند، او را به مانند مردم غزه تنها بگذاریم!
وای بر امت مسلمان که ندای “هل من ناصر ینصرنی؟” مردم غزه را نمی شنود؛ شاید مصداق جمله امام حسین(ع) که خطاب به لشکر ابن سعد فرمود �فَقَدْ مُلِئَتْ بُطُونُکُمْ مِنَ الْحَرَامِ� بر سر امت ما آمده!!! نمی دانم فقط طبق فرموده مولایم علی(ع) میگویم : اگر مرد مسلمان از غصه بمیرد رواست…
