محرم آمد

کم کم دیگه داره سیاهی علم های آقا دیده می شه، تو قلب شهر خیمه های سوخته برپا می شه و مردم دیار علوی خودشون رو برای پیوستن به قافله حسین علیه السلام آماده می کنند.روزها گذشت و حسین علیه السلام در عرفه هر آنچه را که با خدا می خواست در میان گذاشت و به سمت قربانگاه حرکت کرد.

محرم آمد با صدای بی وفایی اهل کوفه، با فریاد مسلم که “میا حسین جان کوفه وفا ندارد” و با صدای وای حسینم و وای عباس زینب(سلام الله)

می شنوی نوای زنگ قافله را؟

می شنوی ؟!

خوب که بو میکنی خاک کرب و بلا در تمام کوچه های شهر به مشام می رسد.

 بیش از هزار و ۴۰۰ سال از کربلای خونین حسین عیله السلام می گذرد اما صدای “هل من ناصر ینصرنی” هنوز در گوش تاریخ شنیده می شود.مساجد، تکایا و دیوار، سیاه برتن می کنند حتی آدم هایی که از ته دل حسین علیه السلام را نمی شناسند شاید اصلا نمی دانند کربلا کجاست اما مثل هوای این روزهای بارانی گاه و بیگاه می بارند.‌ع‍‍اش‍ور‌ای‍‍ی‌ دی‍گ‍ر در ر‌اه‌ ‌اس‍ت‌ و مردمان دیندار با برپا کردن خیمه های عزاداری و نصب پلاکارد در ‌ جای جای شهر ها و کوچه های شیعه نشین ‌بار دیگر ح‍‍ال‌ و ‌ه‍و‌ا‌ی‌ ‌ع‍‍اش‍ور‌ای‍‍ی‌ را ب‍ه‌ ت‍ص‍وی‍ر م‍‍ی‌ ک‍ش‍‍ان‍ن‍د.وهمزمان با آمدن محرم ، شهرهای مختلف دیار علویان حال و هوای کرب و بلا  به خود گرفته است.
آری دوباره باز محرم آمد…ماه غم  واندوه وحزن…ماه جنون… ماه عشق… ماه خون خدا…

تصاویر جریان آب در زیر حرم حضرت عباس (ع)

تصویر مربوط میشود به سرداب حضرت ابوالفضل علیه السلام که حدود 20 قدم زیر ضریح کنونی قرار دارد و اطراف این قبر همیشه مملو از آب است.

حرف هایی دخترانه

زندگی صحنه ی یکتای هنرمندی ماست ، هر کسی نغمه ی خود خواند و از صحنه 

رود ، صحنه پیوسته به جاست ، خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد...      

   

                      

اگر آن نغمه ی خرم تو باشی! بی گمان اُمل عالم ، منم.

ولی،باشد. مانعی نیست. تو بمان نغمه ی خرم،من همان اُمل عالم. نفروشم حجاب

 را به پر طاووسی. تو چطور دادی به کرکس؟ ندهم عفت خود را احدی. من کنم کفشی

 بر پا ، ساده ، هموار ، بی بلندی ، بی آهنگ.

 تا نسازند برایم پاپوشی. تا نسازم به خودم مشغول،گوشی. تا شباهنگام،بخوابم با

خیالی آسوده. من کِشم پوششی بر پا که نامش هست جوراب. پای من نیز چون تنِ

من است. تن من را همه کس لایق دیدن نیستند. من کنم چادری بر سر. من نپوشم

همه رنگ و همه طرح. من کمی ساده پوشم. من در آن اوج شلوغی ، سر به هر سو

نجنبانم ، نه!

 گاه از گوش راست ، نغمه ای آید و گاه از گوش چپم! نغمه را خوب شناسم. نغمه ها گاه

صدای گرگ و خوک است.

من همان به که اُمل باشم ، تو همان نغمه ی خرم.

تو همان آلبالو...  تو همان شفتالو.... تو همان به که گرگها ، نغمه سرایت باشند. تو

همان به که پاچه خوارت باشند. من کی ام؟ اُمل عالم.

ولی باز هم بگویم و تو نشنو:

خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد. خرم آن نغمه که روسیاه نباشد در یاد. نغمه ای

 تو بخوان که برایت توشه ی راه گردد.

- توشه ی راه به کجا؟؟؟

ای بابااااااااا

امر به معروف و ...

  شب بود . داشتم میومدم خونه ؛ به یک مورد عجیب        برخورد کردم ! سه تا خانوم داشتن تو ماشین آرایش         میکردن و خبری هم از روسری نبود.

 رفتم به فاصله ی سه،چهار متری از ماشین گفتم:  «ببخشید حجابتون رو رعایت کنید».

 مثل اینکه جا خورده بودن و هاج و واج نگاه کردن، حرفم رو دوباره تکرار کردم؛

 یکیشون که انگار جریانو فهمیده بود گفت:«چشم چشم» و سریع روسریشو سرش کرد ولی یکیشون بدجوری چپ چپ نگام کرد و زیر لب یه چیزایی گفت که نشنیدم، اونی هم که عقب بود نفهمیدم چی کرد.

شهادت امام محمد باقر

تسلیت باد شهادت جان گداز بنیان گذار نهضت علمی علوی

و شکافنده علوم الهی، حضرت امام محمد باقر علیه السلام . . .

شواهد ماسونی بودن انیمشن ” The Ant Bully “

« شعری زیبا درباره ی حجاب از مرحوم غاسی »

در خیابان چهره آرایش مکن / از جوانان سلب آسایش مکن

زلف خود از روسری بیرون مریز /  در مسیر چشم ها افسون مریز

یاد کن از آتش روز معاد / طره ی گیسو مده بر دست باد

خواهرم دیگر تو کودک نیستی / فاشتر گویم عروسک نیستی!!

خواهر من این لباس تنگ چیست ؟؟ / پوشش چسبان رنگارنگ چیست؟

پوشش زهرا مگر اینگونه بود؟؟!! 

خواهرم ، ای دختر ایران زمین /  یک نظر عکس شهیدان راببین

شیعیان مدیون خون کیستند؟ /  زنده از رقص جنون کیستند؟

ای مسلمانان ، فرهنگ عاشورا چه شد؟  /  پرچم خون رنگ عاشورا چه شد ؟

کیست تا اسلام رایاری کند ؟ /  حکم را روی زمین جاری کند؟

چقدر غریبی!!!!!

هنوز از در حرم بیرون نیامده بود که چادرش را برداشت؛ روسریش را شل تر کرد و آهی کشید و گفت: داشتم خفه می شدم.
 همینطور که بهش نگاه می کردم، چشمم به کیفش افتاد که شاید 2؛3 کیلویی بود خواستم بگویم، ای چادر چقدر غریبی که صدای تق تق کفش هایش توجه مرا به خودش جلب کرد، کفش هایی با پاشنه های آنچنانی که حتی راه رفتن را به سختی انجام می داد و گفتم: ای چادر چقدر غریبی .چقدر غریبی که حاضرند کیف پر از وسایل تباهیشان را ساعت ها بر دوش بکشند، اما وزن کم تو را تحمل نکنند.
ای چادر؛ چقدر غریبی، اگر با کفش های پاشنه بلندشان و .....صد بار زمین بخورند با خنده بلند می شوند اما کافیست یک بار با تو برایشان اتفاقی بیفتد، چقدر سریع کنارت می زنند و برای کنار زدنت فلسفه می بافند و آیه توجیه می کنند.
حجاب، سکوی پرواز زن به سمت آسمان است    نمی دانم چرا برخی به زمین عادت کرده اند؟

به نظر شما راه رفتن با کفش های پاشنه بلند و گرفتن کیف سخت تر است یا پوشیدن چادر؟

برادرم نگاهت! خواهرم حجابت!

حاج سعید قاسمی میگفت توی کانال حنظله شهید بیرون آوردیم

توی جیب پیراهنش یه کاغذ بود نوشته بود:

برادرم نگاهت!

خواهرم حجابت!

میگن شهدای گردان حنظله توی کانال یک هفته بدون آب و غذا محاصره بودن در مقابل نیروهای زرهی دشمن،

به بچه ها میگفتن فقط به خمینی فحش بدید تا دست از سرتون برداریم

میگن هر چند ساعت یک بار یکی بلند میشده الله اکبر میگفته، ولی چون لباش خشک بوده لبها خونی میشده

وبا لب خونی میگفته الله اکبر

چشمانت راببند ای شهید...

ای شهید چشمانت را ببند...

مبادا این روزها را در مقابل مادرم زهرا شهادت دهی ...