مناجات عاشورا
خدایا به پهلوی زهرا قسم
به خون جگر گوشه های حسین
به قربانگه کربلای حسین
به راس حسین برفراز زمان
به اشکی که می بارد از اسمان
(به من فرصتی ده که زاری کنم
خزان را ز دیده بهاری کنم)
الهی -به ان اصغر تشنه لب
که لب را فرو بسته با تیر شب
به انان که از بهر احیای دین
نموده زسر خون نثار زمین
(نظر کن برافتاده ای همچو من
که گردیده خاموش هر انجمن)
الهی بران نیزه ی بی کسی ها قسم
که بر ان زده تکیه مولا قسم
به تن بی سران دلاور قسم
به سر بی تنان شناور قسم
به افتاده دستان عباس دل
که بر خاک خوابیده الماس دل
(خدایا مرا بر خودم وا نذار
به عالم مرا خوار و رسوا نذار)
الهی به لب تشنگان فرات
که جان داده در راه یزدان زکات
به ماه بنی هاشم و مشک اب
به لب تشنگان درون نقاب
به زینب که عدل علی سر کشید
به دامن تنی از برادر کشید
به اکبر ستون شجاعت قسم
که در راه دین داده قامت قسم
(رها کن مرا زین ریای درون
جدا کن مرا زین هواهای دون)
الهی به این کربلای غمت
به این دشت پرخون و پر ماتمت
به زینب علمدار راه حسین
که بر نیزه بیند نگاه حسین
به ان داد و فریاد زینب به شام
نماد تعرض به این قتل عام
الهی -به سرباز شش ماهه ی کربلا
که تیر عدو داده با خون جلا
(لبم را به تو صیف خود راه ده
به شعرم شعوری به همراه ده)
