Title-less

هر چه گوهر بینی اندر پرده است * بی‎صدف، هرگز نباشد دُرّ ناب * ای ز مرواید ارزشمندتر * گوهر جسم تو را

باید حجاب

بوت....

امروز میخوام درباره پوشش جدیدی صحبت کنم که خیلی هم تو این فصل مد روز شده!

بوت که همه می دونید چیه ؟ بله همین چکمه هایی که جدیدا مد شده و با وجود یارانه ای شدن نون و بنزین و... هنوز عده ای حاضرند مبلغ های گزاف برای این لباس نه چندان آشنا به فرهنگ ما پرداخت کنند.

چکمه های زنانه با ساقهای بلند !

یکی دو ساله که تو کوچه و خیابون پر شده از مدلهای مختلف این نوع کفش که با تنوع موجود نظر هر خریداری رو به خودش متوجه می کنه. ظاهری شیک و زیبا و قیمت هایی که سر به فلک می کشد.

اما واقعا توی کشور ما که یه قطره بارون به زور میاد این چکمه پوشیدن فلسفه اش چیه؟؟

نمی دونم تا حالا دقت کردین بعضی چیزا تو ایران با وجود بی اطلاعی افراد از نحوه استفاده از اونها، ولی خیلی زود مد می شه و کسی هم نمی دونه اصلا دلیلش چیه؟

یکی از این مد شده های الکی که خیلی از این دخترهای پاک کشورمون هم اصلا نمی دونن فلسفه این لباس چیه و فقط و فقط محض کلاسش می پوشن همین بوت یا به قول خودمون چکمه است.

چکمه هایی که در کشورهای تولید کننده به fuck me boots مشهور هستند و معمولا زنان فاحشه اونها رو می پوشند و این زنان با این تیپ لباس شناخته میشن.

ولی جای تعجب داره که دختران پاک دامن ایران زمین چرا به خودشون اجازه می دن با پوشیدن لباسی که علامت زنان معلوم الحال است ، به خودشون برچسب بی حیایی بزنند.

یکی از دوستانم که راهنمای یک تور گردشگری بود تعریف می کرد که وقتی با عده ای از جهانگردها توی تهران می گشتن اونا با دیدن خانم هایی که از این نوع چکمه استفاده کرده بودند ، با تعجب به هم نگاه می کردند و با انگشت اونو به همدیگه نشون میدادند.

وقتی ازشون بخاطر تعجبشون سوال کرده بود اونا گفته بودند که : باورمون نمیشد که توی ایران هم این زنها وجود داشته باشند و کسی با اونها کاری نداشته باشه؛ البته اون دوست من براشون توضیح داده بود که این نوع پوشش در اینجا به اون معنی نیست اما ....

واقعا چرا؟...

هدف تولید کنندگان و وارد کنندگان این نوع لباس ها چیست؟

مسئولین کشور در مقابل این نوع هجمه های فرهنگی تا چه اندازه اطلاع رسانی می کنند؟

رسانه ملی تا چه حد به این مسئله وقوف داره و فرهنگ سازی می کند؟

و اصلا خود ما تا چه حد از این حجمه نرم بیگانگان مطلع هستیم؟

به نظر شما برای امثال این حملات آرام دشمن چه باید کرد؟

حجاب.......

عطر گیسوان اردیبهشتی ات را ؛

حجاب که از سر بر می داری
می پرد .

بردختر بودن خود ببالید....

خدایا از تو میخواهم...

حکم محاربه زورگیران و بی‌مسئولیتی در برابر حکم برهنگی و عریانی

وقتی یک فیلم ناموس و شرف و خانواده را به باد اهانت می‌گیرد و شراب خوری و بچه نامشروع و قتل نفس را اشاعه می‌دهد، چرا صدا و سیما این فیلم را در تلویزیون تبلیغ می‌کند؟چرا وزارت ارشاد مجوز اکران این فیلم را صادر کرد؟

رسوم عجیب تعویض لباس مردگان در آسیا !+ عکس

 شرق آسیا خاستگاه فرق و گروههای دینی بسیاری است که تعداد زیادی از آنها دارای آداب و رسومات عجیب و خرافی هستند. به عنوان مثال اهالی مناطقی از اندونزی مراسم عجیبی برای دفن دوباره مردگان گذشته خود دارند.

در این مراسم مردگان را از قبرها در می ‌آورند و لباس ‌‌هایی نو بر تن آنها می‌ کنند و دوباره اجساد و اسکلت‌‌ ها را به خاک می‌ سپارند. آنها معتقدند این مراسم راهی مفید برای به یاداوردن و گرامیداشت در گذشتگان است.

وهابیت،عاشورا را روز شادی اعلام کرد

در روزهای گذشته وهابیون در اقدامی بی شرمانه در برخی از مطبوعات متعلق به این فرقه ضاله روز عاشورای حسینی را روز شادی و سرور عنوان کردند.

رقص و پایکوبی"من و تو"درماه عزای حسینی

در حالی که مردم ایران اسلامی سراسر در ماتم و عزای سید و سالار شهیدان به سر می برند و دیگر هموطنان از اقلیت های مذهبی کشورمان نیز با آنها همدردی می کنند، شبکه من و تو ضمن ترویج ازدواج به غربی، مجلس بزم و شادی به راه انداخت.

حرف هایی دخترانه

زندگی صحنه ی یکتای هنرمندی ماست ، هر کسی نغمه ی خود خواند و از صحنه 

رود ، صحنه پیوسته به جاست ، خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد...      

   

                      

اگر آن نغمه ی خرم تو باشی! بی گمان اُمل عالم ، منم.

ولی،باشد. مانعی نیست. تو بمان نغمه ی خرم،من همان اُمل عالم. نفروشم حجاب

 را به پر طاووسی. تو چطور دادی به کرکس؟ ندهم عفت خود را احدی. من کنم کفشی

 بر پا ، ساده ، هموار ، بی بلندی ، بی آهنگ.

 تا نسازند برایم پاپوشی. تا نسازم به خودم مشغول،گوشی. تا شباهنگام،بخوابم با

خیالی آسوده. من کِشم پوششی بر پا که نامش هست جوراب. پای من نیز چون تنِ

من است. تن من را همه کس لایق دیدن نیستند. من کنم چادری بر سر. من نپوشم

همه رنگ و همه طرح. من کمی ساده پوشم. من در آن اوج شلوغی ، سر به هر سو

نجنبانم ، نه!

 گاه از گوش راست ، نغمه ای آید و گاه از گوش چپم! نغمه را خوب شناسم. نغمه ها گاه

صدای گرگ و خوک است.

من همان به که اُمل باشم ، تو همان نغمه ی خرم.

تو همان آلبالو...  تو همان شفتالو.... تو همان به که گرگها ، نغمه سرایت باشند. تو

همان به که پاچه خوارت باشند. من کی ام؟ اُمل عالم.

ولی باز هم بگویم و تو نشنو:

خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد. خرم آن نغمه که روسیاه نباشد در یاد. نغمه ای

 تو بخوان که برایت توشه ی راه گردد.

- توشه ی راه به کجا؟؟؟

ای بابااااااااا